Święto Wniebowzięcia i Wojska Polskiego

W czasie żniwnym 15 sierpnia przypada Święto Wniebowzięcia Matki Boskiej, jest to dzień ustawowo wolny od pracy. Upamiętnia wzięcie ciała i duszy Maryi do nieba po jej śmierci.

Od 1992 roku święto Wniebowzięcia zbiega się ze Świętem Wojska Polskiego.   |  fot. arch.

Jest to dogmat uznawany w kościele katolickim, w Piśmie Świętym nie ma wzmianek o tym wydarzeniu. Oficjalne wpisanie go do konstytucji apostolskiej miało miejsce w 1950 roku. Tradycja obchodów sięga jednak już V wieku. Jako, że w wielu krajach europejskich czci się Maryję jako patronkę ziemi i roślinności, dzień 15 sierpnia nazywany jest w Polsce często Świętem Matki Boskiej Zielnej.

Obrzędem było błogosławienie wiązanek kwiatów, które następnie pozostawione wśród upraw miały zapewnić pomyślne żniwa w nadchodzącym lecie. Tego dnia, wedle ludowego powiedzenia, „ każdy kwiatek woła, weź mnie do kościoła”.

W kościele katolickim, zwłaszcza w Polsce, kult maryjny jest bardzo żywy. Dlatego wiele osób z całego kraju na początku sierpnia wybiera się również w pieszą pielgrzymkę na Jasną Górę – by dotrzeć do celu właśnie na obchody 15 sierpnia.

Święto Wojska Polskiego

Przypadająca w dniu 15 sierpnia 96 rocznica Bitwy Warszawskiej jest jedną z ważniejszych dat decydujących o losie i tożsamości polskiego narodu. To Święto Wojska Polskiego – święto pamięci byłych żołnierzy, którzy polegli w obronie Polski oraz święto obecnych obrońców naszej ojczyzny. W roku 1989 przywrócone zostało jako święto państwowe.

Dla Polaków ma ono dodatkowo szczególne znaczenie z powodu „Cudu nad Wisłą”. 15 sierpnia 1920 roku, w święto Matki Boskiej Zielnej, rozpoczęła się kontrofensywa wojsk polskich. 16 sierpnia ruszyła ofensywa wojsk marszałka Józefa Piłsudskiego znad Wieprza, wypierając oddziały sowieckie z terenów Rzeczypospolitej.

Bitwa warszawska, zwana „Cudem nad Wisłą” była faktem historycznym o ogromnej doniosłości. Na przedpolach Warszawy wojska polskie obroniły nie tylko niepodległość Polski, lecz również zapobiegły wcieleniu ziem polskich do państwa radzieckiego, co mogło zakończyć się likwidacją narodu polskiego.

(red)