Historia zatoczyła koło
Lepiej niech to zaśpiewają, bo znowu jest aktualne. Wyklęty powstań, ludu ziemi, Powstańcie, których dręczy głód. Myśl nowa blaski promiennymi Dziś wiedzie nas na bój, na trud. Przeszłości ślad dłoń nasza zmiata, Przed ciosem niechaj prezes drży! Ruszymy z posad bryłę świata, Dziś niczym, jutro wszystkim my! Bój to jest nasz ostatni, Krwawy skończy się trud, Gdy związek nasz bratni Ogarnie ludzki ród. Nie nam wyglądać zmiłowania Z wyroków bożych, z pańskich spraw. Z własnego prawa bierz nadania I z własnej woli sam się zbaw! Niech w kuźni naszej ogień bucha, Zanim ostygnie - przekuj w stal, By łańcuch spadł z wolnego ducha, A gabinet prezesa zniszcz i spal! Zarząd nas uciska, kłamią prawa, Brak wypłaty ciąży nam, I z praw się naszych naigrawa Ten, co z bezprawia żyje sam. Lecz się odmieni krzywda krwawa, Gdy załoga stworzy nowy ład, Bez obowiązków nie ma prawa, Dla równych - równy szczęścia świat!