Kormoran sprzymierzeńcem w walce z glonami
Rozmówca Adama Wajraka tłumaczy, że liczebność kormorana wzrosła m.in. wskutek przełowienia dużych rybich drapieżników, co stworzyło możliwość żerowania na dużej ilości pokarmu jakim jest tzw. rybia drobnica. To, że ptaki się nie żywią, może mieć korzystny wpływ na stan wody w jeziorze – przy braku drapieżników namnażające się małe ryby pobierają duże ilości zooplanktonu, który normalnie ogranicza liczbę glonów. Mniej zooplanktonu to większe ryzyko tzw. zakwitów wody, stanowiących m.in. zmartwienie dla turystów odpoczywających nad jeziorami. Pozytywną rolę kormoranów w walce z tym zjawiskiem potwierdzają przykłady napływające m.in. z Iraela, gdzie dzięki ptakom płoszonym ze stawów rybnych poprawiła się jakość wody w Jeziorze Galilejskim, na które te ptaki się zlatywały.