Ku uwadze .Płeć nie stanowi o kompetencjach
Czym jest dyskryminacja? Polskie prawo zakazuje dyskryminacji. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, że wszyscy jesteśmy równi wobec prawa i mamy prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Zakazana jest dyskryminacja w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Również prawo Unii Europejskiej, której Polska jest członkiem, nakłada obowiązek przestrzegania zasady równego traktowania. W kodeksie pracy znajdziemy wyraźny zakaz wszelkich form dyskryminacji w zatrudnieniu m.in. ze względu na wiek i płeć, ale także niepełnosprawność, pochodzenie etniczne oraz orientację seksualną. Ponadto, zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zakazane jest ogłaszanie dyskryminujących informacji o wolnych miejscach w zatrudnieniu. Poszukując pracowników nie można zatem formułować wymagań dyskryminujących kandydatów. Dyskryminacja oznacza nierówne traktowanie prawnie nieusprawiedliwione i nieuzasadnione obiektywnymi przyczynami. Działanie takie stanowi naruszenie zasady równego traktowania i jest pogwałceniem podstawowych praw i wolności człowieka. Dyskryminacja pośrednia Dyskryminacja pośrednia ma miejsce wtedy, kiedy pozornie neutralny przepis lub działanie, w praktyce powoduje niekorzystną sytuację dla osoby lub pewnej grupy osób, w sytuacji, kiedy nie jest to prawnie i obiektywnie uzasadnione, a środki mające służyć osiągnięciu tego celu nie są proporcjonalne i konieczne. Dyskryminacja pośrednia polega na tym, że z pozoru wszyscy traktowani są równo, jednak w praktyce okazuje się, że występują dysproporcje np. w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść pracowników należących do grupy charakteryzującej się pewną cechą lub cechami, które nie są uzasadnione innymi obiektywnymi powodami.