Skąd się bierze stopa zwrotu w ETF-ach?

Fundusze ETF to jedne z najpopularniejszych instrumentów finansowych na świecie. W Polsce, traderzy dopiero zaczynają odkrywać ich potencjał, ale bez wątpienia z roku na rok przybywa chętnych zainteresowanych tego typu inwestycjami.

Fundusze notowane na giełdzie czyli ETF-y stosują pasywne strategie inwestycyjne. Ich zadaniem jest śledzenie konkretnego indeksu lub instrumentu.   |  fot. nad.

Dlaczego warto zainteresować się tymi funduszami? Co należy o nich wiedzieć przed zawarciem pierwszej transakcji? Sprawdź nasz poradnik. ETF pochodzi od angielskiego Exchange Traded Fund i oznacza fundusz notowany na giełdzie. Najważniejszą funkcją takiego instrumentu jest odwzorowywanie zachowania wybranego przez inwestora benchmarku takiego jak surowiec, indeks giełdowy, czy też koszyk akcji giełdowych. 

ETF pozwala na szybkie i zarazem bardzo wygodne inwestowanie w spółki, które w danym momencie znajdują się w wybranym przez tradera indeksie przy pomocy jednego tylko instrumentu. Nic zatem dziwnego, że są tak popularne wśród początkujących inwestorów. 

Aby móc inwestować w fundusze ETF, potrzebujesz konto maklerskie, które możesz otworzyć u wybranego brokera. Jeślo chcesz wiedzieć, jak to działa w praktyce odwiedź witrynę firmy Saxo Bank Polska i zacznij zarabiać. 

Jak śledzić indeks?

Fundusze notowane na giełdzie czyli ETF-y stosują pasywne strategie inwestycyjne. Ich zadaniem jest śledzenie konkretnego indeksu lub instrumentu. Zanim jednak dojdzie do transakcji, każdy inwestor musi znaleźć odpowiedź na pytanie, jak ETF-y uzyskują stopę zwrotu podobną do własnego benchmarku? 

W świecie finansów można wyróżnić trzy sposoby śledzenia indeksów.

Pierwszy z nich to fizyczna replikacja czyli mówiąc prościej pełne odwzorowanie indeksu. Pieniądze ulokowane w funduszu na wybrany indeks, np. WIG20, są wykorzystane przez zarządców na kupno akcji wszystkich dwudziestu spółek, które wchodzą w jego skład, oczywiście w odpowiednich proporcjach.

Drugi rodzaj replikacji polega na odwzorowywaniu syntetycznym. Zarządzający danym funduszem korzystają z usług tak zwanego dostawcy swapa, który za ściśle określoną prowizję musi dostarczyć stopy zwrotu indeksu docelowego. Kapitał zainwestowany przez uczestników tego typu funduszu stanowią w całości zabezpieczenie swapa i nie mogą być ulokowane w spółki, które dokładnie odwzorowują dany indeks. Finalnie jednak powinny zapewnić odpowiednią stopę zwrotu indeksu docelowego. 

Ostatni rodzaj replikacji  to tak zwana reprezentatywna próbka, która polega przede wszystkim na tym, aby ograniczyć kupno akcji wybranego indeksu tylko do takich spółek, które mają największe znaczenie dla jego stopy zwrotu. 

(nad.}